Het Manifest ‘Mijn religie is Liefde’ is ontstaan als een poging om een liefdevol antwoord te formuleren op de vele uitingen van geweld, haat, armoede, uitbuiting, uitsluiting en oorlog. De oorzaken van tal van vormen van pijn, verdriet en lijden hebben helaas ook nog vaak een godsdienstige of religieuze basis. 

Tegelijkertijd kunnen we constateren dat er wereldwijd een beweging van mensen is ontstaan die geen genoegen meer nemen met religieuze beneveling en beknotting. Honderdduizenden, zo niet miljoenen mensen, proberen in hun levensbeschouwing of religie uiting te geven aan de liefde als de essentie van het leven. 

De initiatiefnemers van het Manifest besloten een tekst te maken die een boodschap bevat over de universele betekenis van liefde in het domein van de religie. De tekst is geschreven door cultuurfilosoof Rinus van Warven. In dit manifest komt tal van inzichten samen uit de werelden van christendom, jodendom, hindoeïsme, boeddhisme, humanisme, vrijmetselarij en tal van andere levensbeschouwingen. Tal van vrienden uit alle tradities – waaronder dichter Hans Bouma, theoloog Hans le Grand, psychologe Ingeborg Bosch, pandit Suren Mahabali, docent Gert van Dalen – las met hem mee. Ze gaven adviezen op het gebied van inhoud, beleving, tekst en taal. 

Het Manifest is een geweldloos protest tegen de ontmenselijkende vormen van uitsluiting die de wereld teisteren. Geweldloos, omdat dit protest voortkomt uit alle religies van Liefde.

En voor alle helderheid: het is niet de bedoeling om een nieuwe religie te creëren met voorgangers, dogma’s, regeltjes etc. We nodigen juist mensen uit om in hun eigen levensbeschouwing of religie uiting te geven aan de liefde als de essentie van het leven.